درمان هایپرهیدروزیس کف دست | تعریق بیش از حد کف دست

درمان هایپرهیدروزیس کف دست متنوع است. هیپرهیدروزیس تعریق بیش از حد است که کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد و در نتیجه باعث اختلالات اجتماعی و کاری و ناراحتی عاطفی می شود. این بیماری انواعی دارد که باتوجه به نوع آن می توان به علل بروز آن پی برد. تعری بیش از حد می تواند در کشاله های ران، زیربغل، کف دست، کف پا و ... باشد که فارغ از موقعیت تعریق، هرکدام یک از آن ها می توانند تاثیرات اجتماعی، عاطفی و شغلی بدی در زندگی فرد بیمار داشته باشند.این مقاله به بررسی بیماری، علت های پیدایش آن و درمان های تهاجمی و جایگزین می پردازد. در صورت نیاز به توضیحات تکمیلی از مشاوره تلفنی فردی راهنمایی بخواهید.  

هایپرهیدروزیس و انواع آن

چنان چه پیش تر گفته شد این بیماری می تواند در قسمت های مختلف بدن صورت گیرد. شناخت مکان آن می تواند علت پیدایش و نوع درمان لازم برای آن را تشریح کند.

1-هایپرهیدروزیس اولیه

تعریق متقارن دو طرفه، کانونی، تعریق بیش از حد زیر بغل، کف دست، کف پا یا ناحیه جمجمه صورت است که ناشی از سایر بیماری های زمینه ای نیست.

2-هیپرهیدروزیس ثانویه و خلاصه ای از درمان

ممکن است کانونی یا عمومی باشد و به دلیل یک بیماری زمینه ای یا مصرف دارو ایجاد می شود. مقیاس شدت بیماری هایپرهیدروزیس یک بررسی معتبر است که برای درجه‌بندی تحمل‌پذیری تعریق و تأثیر آن بر کیفیت زندگی استفاده می‌شود. از نمره کسب شده در این مقایس می توان برای راهنمایی درمان استفاده کرد. محلول موضعی کلرید آلومینیوم درمان اولیه در بیشتر موارد هیپرهیدروزیس کانونی اولیه است.
گلیکوپیرولات موضعی درمان خط اول برای تعریق جمجمه صورت است. تزریق سم بوتولینوم (onabotulinumtoxinA  ) به عنوان درمان خط اول یا دوم برای هیپرهیدروزیس زیر بغل، کف دست، کف پا یا جمجمه صورت در نظر گرفته می شود. برای درمان هایپرهیدروزیس کف دست و پا باید یونتوفورزیس در نظر گرفته شود. آنتی کولینرژیک های خوراکی مکمل های مفیدی در موارد شدید هیپرهیدروزیس هستند که سایر درمان ها با شکست مواجه می شوند.
مایکروویو درمانی موضعی یک گزینه درمانی جدیدتر برای هیپرهیدروزیس زیر بغل است. در موارد شدید هیپرهیدروزیس که به درمان های موضعی یا پزشکی پاسخ نداده اند، باید جراحی موضعی و سمپاتکتومی آندوسکوپی قفسه سینه در نظر گرفته شود.  

علت هایپرهیدروزیس چیست؟

در بسیاری از موارد، هیپرهیدروزیس هیچ علت واضحی ندارد و تصور می شود که نتیجه مشکل در بخشی از سیستم عصبی است که تعریق را کنترل می کند. این به عنوان هایپرهیدروز اولیه شناخته می شود. علت هیپرهیدروزیس اولیه به خوبی شناخته نشده است. غدد عرق اکرین در سرتاسر بدن توزیع شده اند اما روی کف دست ها، پاها، زیر بغل و صورت به شدت بیشتری متمرکز شده اند توسط رشته های عصبی خودمختار پس از عقده عصب دهی شده و توسط ناقل عصبی استیل کولین تحریک می شوند. غدد عرق به جای افزایش تعداد یا اندازه غدد، مسئول افزایش تعریق هستند.
افراد مبتلا به هیپرهیدروزیس اولیه، سطح تولید عرق پایه بالاتر از حد طبیعی دارند و به محرک‌های طبیعی مانند استرس عاطفی یا جسمی پاسخ بیشتری می‌دهند. هیپرهیدروزیس که علت قابل شناسایی دارد به عنوان هایپرهیدروزیس ثانویه شناخته می شود. این می تواند محرک های مختلفی داشته باشد، از جمله:

• بارداری یا یائسگی
• اضطراب
• داروهای خاص
• قند خون پایین (هیپوگلیسمی)
• پرکاری تیروئید (پرکاری تیروئید)
• عفونت ها

 

علائم هایپرهیدروزیس

عرق کردن معمولاً تهدیدی جدی برای سلامتی شما نیست اما می تواند شرم آور و ناراحت کننده باشد. همچنین می تواند تأثیر منفی بر کیفیت زندگی شما داشته باشد و ممکن است منجر به احساس افسردگی و اضطراب شود.به عنوان مثال، شما ممکن است از تماس فیزیکی مانند دست دادن اجتناب کنید، زیرا به تعریق خود آگاه بوده و می دانید که ممکن است شخص مقابل تعریق دست شما را حس کند.

• شما در فعالیت هایی مانند رقص یا ورزش شرکت نمی کنید، زیرا می ترسید که تعریق شما را بدتر کنند.
• تعریق بیش از حد در کار شما اختلال ایجاد می کند برای مثال، در دست گرفتن ابزار یا استفاده از صفحه کلید کامپیوتر مشکل دارید.
• شما با فعالیت های عادی روزانه مانند رانندگی مشکل دارید.
• زمان قابل توجهی را صرف مقابله با تعریق می کنید برای مثال، مکررا دوش می گیرید و لباس های خود را عوض می کنید.
• از نظر اجتماعی گوشه گیر و خودآگاه می شوید.

1-چه زمانی به پزشک عمومی خود مراجعه کنید؟

اگر احساس کردید که تعریق در فعالیت‌های روزانه‌تان اختلال ایجاد می‌کند یا ناگهان شروع به تعریق بیش از حد کردید، به پزشک عمومی خود مراجعه کنید. بسیاری از افراد مبتلا به هایپرهیدروزیس از درخواست کمک پزشکی خیلی خجالت می کشند یا معتقدند که هیچ کاری برای بهبود آن نمی توان انجام داد. اما درمان در دسترس است. همچنین اگر تعریق شبانه دارید به پزشک عمومی خود مراجعه کنید، زیرا گاهی اوقات می تواند نشانه چیز جدی تری باشد.
پزشک عمومی شما معمولاً می تواند بر اساس علائم شما هیپرهیدروزیس را تشخیص دهد، اگرچه گاهی اوقات ممکن است برای بررسی علت زمینه ای به آزمایش خون و ادرار نیاز داشته باشید.

2-درمان هایپرهیدروزیس کف دست | تشخیص

هیچ مطالعه کنترل شده ای در مورد حساسیت و ویژگی تاریخچه، معاینه فیزیکی یا آزمایش برای تشخیص دقیق هیپرهیدروزیس اولیه یا تعیین کمیت شدت آن وجود ندارد. معیارهای تشخیص عبارتند از تعریق کانونی، قابل مشاهده و بیش از حد برای بیش از شش ماه بدون علت آشکار و حداقل دو مورد از موارد زیر: تعریق دو طرفه و متقارن، اختلال در فعالیت های روزانه، وقوع حداقل یک بار در هفته، سن شروع کمتر از 25 سال، عدم وقوع در هنگام خواب، و سابقه خانوادگی مثبت. نیاز به چهار معیار، تمایز بین هیپرهیدروزیس اولیه و ثانویه را افزایش می دهد (ارزش اخباری مثبت = 0.99، ارزش اخباری منفی = 0.85). آزمایشات آزمایشگاهی ضروری نیست مگر اینکه شرح حال و معاینه فیزیکی علت ثانویه را نشان دهد.

3-درمان هایپرهیدروزیس کف دست | میزان شیوع

هیپرهیدروزیس 1% تا 3% از جمعیت ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد با این حال کمتر از نیمی از افراد مبتلا این موضوع را با پزشک خود در میان می گذارند. بیش از 90% موارد هایپرهیدروزیس اولیه هستند و بیش از نیمی از این موارد زیر بغل را تحت تاثیر قرار می دهند. .2،3 بیش از یک سوم افراد مبتلا به هیپرهیدروزیس زیر بغل گزارش می دهند که این وضعیت به سختی قابل تحمل یا کاملاً غیرقابل تحمل است و تقریباً همیشه با فعالیت های روزانه تداخل دارد. 3 تا دو سوم بیماران سابقه خانوادگی را گزارش می دهند که نشان دهنده یک ژنتیکی است. اگرچه شیوع بین جنسیت ها تقریباً برابر است، زنان بیشتر احتمال دارد که هیپرهیدروزیس را به پزشک خود گزارش کنند.  

شاخص تبعات هایپرهیدروزیس (HDSSE)

هیپرهیدروزیس تأثیر منفی بر زندگی روزمره، به ویژه رفاه عاطفی، عزت نفس، روابط بین فردی، و بهره وری شغلی دارد. تمرین اداری مقیاس شدت بیماری هایپرهیدروزیس (HDSS)  یک نظرسنجی تک سؤالی معتبر با چهار درجه تحمل تعریق و تأثیر بر کیفیت زندگی است. این بررسی می تواند تأثیر آن بر فعالیت های روزانه و پاسخ به درمان را تخمین بزند.HDSS به شرح زیر است:

• 1 امتیاز برای تعریق که قابل توجه نیست و با فعالیت های روزانه تداخل ندارد.
• 2 امتیاز برای تعریق قابل تحمل اما گاهی اوقات در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد می کند.
• 3 امتیاز برای تعریق که به سختی قابل تحمل است و اغلب در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد می کند.
• 4 امتیاز برای تعریق غیرقابل تحمل که همیشه در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد می کند.

نمره 2 خفیف در نظر گرفته می شود در حالی که نمره 3 یا 4 شدید در نظر گرفته می شود. شدت بیماری باید با استفاده از HDSS اندازه‌گیری شود. موفقیت درمان به‌عنوان کاهش امتیاز HDSS تعریف می‌شود. بیشتر توصیه‌های درمانی مبتنی بر اجماع متخصصان هستند زیرا شواهد ضعیف هستند.  

درمان هایپرهیدروزیس کف دست

برای درمان این بیماری باید به نوع تعریق در قسمت های مختلف بدن دقت کرد.

1-درمان هایپرهیدروزیس کف دست | کلرید آلومینیوم

درمان خط اول تمام هیپرهیدروزیس کانونی اولیه، صرف نظر از شدت، کلرید آلومینیوم 20% موضعی Drysol) ) است. این محلول به مدت شش تا هشت ساعت تا زمانی که نمره HDSS کاهش یابد، هر شب در مناطق آسیب دیده اعمال می شود. در این زمان می توان فاصله استفاده را برای حفظ کنترل عرق افزایش داد. این محلول می تواند منجر به تحریک پوست شود اما در صورت لزوم می توان آن را رقیق کرد تا تحریک را کاهش دهد. استفاده از ضد تعریق‌های «قدرت بالینی» بدون نسخه حاوی تری کلروهیدرات زیرکونیوم آلومینیوم، کاهش تعریق بیش از حد را نشان داده است (که با تولید عرق اندازه‌گیری می‌شود نه امتیاز HDSS)) با تحریک پوستی کمتر از محلول‌های کلرید آلومینیوم با قدرت تجویزی.

2-درمان هایپرهیدروزیس کف دست | گلیکوپیرولات

برای هیپرهیدروزیس جمجمه صورت، گلیکوپیرولات 2% موضعی (ترکیب شده توسط داروخانه) ممکن است درمان خط اول در نظر گرفته شود. میزان موفقیت 96% (که توسط آنالیز شیمیایی وزن سنجی و بررسی های کیفیت زندگی غیر HDSS اندازه گیری می شود) با حداقل عوارض جانبی (تحریک خفیف پوست) نشان داده شده است، و می تواند هر دو تا سه روز یک بار استفاده شود.

3-درمان هایپرهیدروزیس کف دست | یونتوفورز

برای هیپرهیدروزیس کف دست و کف پا، یونتوفورز ممکن است به عنوان درمان خط اول یا دوم موثر باشد. یونتوفورز عبارت است از عبور یک ماده یونیزه شده، معمولاً آب، از پوست با اعمال جریان الکتریکی مستقیم. مکانیسم اثر آن ناشناخته است. آب لوله کشی داخل سینی دستگاه ریخته می شود و سپس دست ها یا پاها در حالی که جریان الکتریکی مستقیم برای مدت زمان مشخصی بسته به جریان اعمال می شود زیر آب می روند.
سه دستگاه ثبت شده در سازمان غذا و داروی ایالات متحده وجود دارد: RA Fischer MD-1a، RA Fischer MD و  Drionic. این روش را می توان به راحتی در خانه انجام داد و عوارض جانبی (به عنوان مثال، اریتم، وزیکولاسیون، سوزن سوزن شدن) به طور معمول خفیف است و نیازی به قطع درمان ندارد. این روش سه روز در هفته تا رسیدن به اثر مطلوب انجام می شود. و به دنبال آن یک رژیم نگهدارنده هفته ای یکبار.

4-درمان هایپرهیدروزیس کف دست | بوتولینوم

اگر آب لوله کشی به تنهایی مؤثر نباشد، افزودن یک قاشق غذاخوری جوش شیرین یا یک یا دو قرص له شده گلیکوپیرولات آنتی کولینرژیک Robinul) ) به هر تابه ممکن است مفید باشد. تزریق سم بوتولینوم مطالعه‌شده‌ترین درمان هیپرهیدروزیس است و نشان‌دهنده بهبود مداوم در امتیازات HDSS و تولید عرق است که در زیر بغل و کف دست اندازه‌گیری می‌شود. کف پا یا صورت. سموم بوتولینوم پروتئین های سیناپسی را متصل می کنند و مانع از آزاد شدن استیل کولین از نورون های کولینرژیک می شوند که غدد عرق اکرین را عصب دهی می کنند. در دسترس پزشکانی است که در این روش آموزش دیده اند. متداول ترین مورد استفاده(onabotulinumtoxinA)   بوتاکس است
OnabotulinumtoxinA به صورت داخل جلدی در ناحیه آسیب دیده تجویز می شود. این به عنوان یک ویال 100 واحدی بسته بندی شده است که معمولاً به 50 واحد برای هر طرف تقسیم می شود. این سم به صورت داخل جلدی در مقادیر 0.1 میلی لیتر در هر سانتی متر مربع تزریق می شود. تعیین ناحیه دقیق برای درمان با استفاده از آزمون نشاسته-ید جزئی مهم است. برای این آزمایش، ابتدا از محلول ید 3 تا 5 درصد استفاده می شود.
ناحیه ای که باید درمان شود و اجازه داده می شود تا خشک شود و سپس نشاسته اعمال می شود. عرق در تماس با ید و نشاسته به رنگ بنفش در می‌آید و دقیقاً مناطقی که باید تزریق شود مشخص می‌شود. در اکثر موارد، نتایج درمان شش تا نه ماه طول می کشد.عوارض جانبی معمولاً شامل درد و کبودی در محل تزریق، کاهش قدرت گرفتن هنگام تزریق در کف دست و عضله فرونتالیس است. ضعف هنگام استفاده بر روی پیشانی.  

روش‌ها و درمان‌های جایگزین

برای درمان تعریق در قسمت های مختلف بدن راه هایی جایگزین درمان هایی که پیش تر گفته شد نیز وجود دارد از جمله:

1-دستورالعمل های آنتی کولینرژیک خوراکی

دستورالعمل های کانادایی آنتی کولینرژیک های خوراکی را برای درمان هیپرهیدروزیس اولیه با نمره  HDSS 3 یا 4 توصیه می کنند که با کلرید آلومینیوم موضعی، onabotulinumtoxinA یا iontophoresis برطرف نمی شود. 2.5 تا 10 میلی گرم در روز کاهش تعریق بیش از حد و بهبود نمرات کیفیت زندگی HDSS و غیر HDSS میانگین = 76٪ بیماران، محدوده = 57٪ تا 100٪. با این حال 75 درصد نیز خشکی دهان را تجربه کردند.
اگرچه خشکی دهان شایع ترین عارضه جانبی است، بیماران ممکن است علائم شکمی، یبوست، احتباس ادرار، تاکی کاردی، خواب آلودگی و تاری دید را نیز تجربه کنند. به طور متوسط 10% از بیماران مصرف اکسی بوتینین را به دلیل عوارض جانبی قطع می کنند. با این حال، شیوع بالایی (38%) خشکی دهان نیز دارد

2-درمان هایپرهیدروزیس زیربغل

یک درمان موضعی جدیدتر و غیرتهاجمی هیپرهیدروزیس زیر بغل از فناوری مایکروویو استفاده می کند. استفاده از انرژی مایکروویو با ایجاد گرمای موضعی غدد عرق اکرین را از بین می برد و در نتیجه گرماسازی سلولی ایجاد می شود. آزمایش نشاسته-ید بی حسی موضعی مورد نیاز است. این درمان منجر به کاهش حداقل یک امتیاز در امتیاز HDSS در 94٪ بیماران و حداقل دو امتیاز در 55٪ از بیماران می شود.
یکی دیگر از درمان های نوظهور در هیپرهیدروزیس زیر بغل، فرکانس رادیویی میکروسوزن تکه تکه شده است. در طی این روش، میکروسوزن ها به فاصله 2 تا 3 میلی متر زیر پوست قرار می گیرند و انرژی فرکانس رادیویی اعمال می شود. این درمان منجر به کاهش حداقل یک امتیاز در امتیاز HDSS در نزدیک به 80٪ از بیماران می شود.
درمان موضعی جراحی برای درمان هیپرهیدروزیس زیر بغل استفاده شده است. تکنیک‌ها عبارتند از برداشتن رادیکال جراحی (به‌دلیل میزان عوارض و عود بالا به ندرت استفاده می‌شود)، برداشت محدود پوست، لیپوساکشن، کورتاژ، و کورتاژ لیپوساکشن. اگرچه این تکنیک‌ها در ابتدا می‌توانند تعریق اندازه‌گیری شده زیر بغل را کاهش دهند، اما چندین ماه پس از جراحی، میزان عود بالایی دارند.

3-درمان ثانویه هایپرهیدروزیس کف دست

از آنجایی که تصور می شود هیپرهیدروزیس ثانویه به تحریک بیش از حد سمپاتیک است، سمپاتکتومی قفسه سینه آندوسکوپی برای درمان موارد شدید هیپرهیدروزیس استفاده شده است. این روش، که از یک روش باز به یک روش آندوسکوپی تبدیل شده است، شامل بریدن یا بریدن اعصاب سمپاتیک است ارجاع برای سمپاتکتومی قفسه سینه آندوسکوپی ممکن است زمانی که درمان‌های کمتر تهاجمی بی‌اثر هستند نشان داده شود. ناحیه گلوتئال، و پاها.
اگر با مطالعه مقاله هنوز هم ابهاماتی در رابطه با این بیماری دارید می توانید از مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی راهنمایی بخواهید.