ترک مورفین | بهترین و سریع ترین راه ترک اعتیاد به مورفین بدون درد

خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با ترک مورفین پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.

بهترین روش برای ترک مورفین کدام است؟ آیا راه حلی قطعی برای رهایی از اعتیاد به مورفین وجود دارد؟ مورفین نوعی ماده مخدر افیونی است که در برخی موارد برای تسکین دادن دردهای شدید در شرایط بیمارستانی تجویز می‌شود. از آنجایی که مورفین به شدت اعتیادآور بوده و به راحتی می‌تواند وابستگی جسمانی و روانی ایجاد کند استفاده سرخود از آن به هیج وجه مجاز نمی‌باشد. اگر در پی سوءمصرف مورفین دچار اعتیاد به این ماده شده‌اید روش‌های مختلفی برای آغاز فرایند ترک پیش روی شما قرار دارد. از جمله این روش‌ها می توان به سم زدایی به کمک داروهای نگهدارنده، رواندرمانی به صورت فردی و گروهی اشاره کرد.
 

ترک مورفین | آشنایی با مخدری به نام مورفین

برای شروع فرایند ترک اعتیاد به مورفین لازم است ابتدا اطلاعات خود را در مورد این دارو افزایش بدهید. مورفین نوعی ماده مخدر افیونی است که قابلیت تسکین دهندگی دارد. در واقع مورفین با چسبیدن به گیرنده‌های افیونی در مغز باعث می‌شود که پیام درد به مغز انتقال پیدا نکند یا میزان آن کاهش یابد. این اثر مورفین با اثرگذاری بر دستگاه عصبی است. تجویز این دارو تنها در برخی شرایط پزشکی که بیمار با دردهای بسیار شدیدی رو به رو است با احتیاط بسیار انجام می‌شود. با این حال این ماده یکی از انواع داروهای اعتیاد آور است. در نتیجه استفاده سرخود از آن می‌تواند به وابستگی جسمانی و روانی شدید بیانجامد.
مورفین را می توان به شکل تزریق عضلانی یا وریدی و دهان مصرف کرد. مواردی که از مورفین استفاده می شود شامل بیماری های کلیوی، دردهای عضلانی شدید، بیماری های قلبی، دردهای بعد از عمل جراحی و داروی کمکی برای بیهوشی می شود. دسترسی به مورفین در برخی کشورها محدود است و حتی اگر بیماری شدیدترین درد را هم داشته باشد حق استفاده از مورفین را ندارد. دلیل آن عوارض جسمی و روانی مانند عدم هشیاری، اختلال در تفکر، اختلال در دستگاه گوارش و ادرار می باشد.

جهت آگاهی بیشتر درباره روند دریافت مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید. 

اینفوگرافیک ترک مورفین

عوارض مورفین بر بدن

بسیاری از افراد مورفین را به عنوان یک داروی کمکی برای ترک تریاک بصورت خودسرانه مصرف می کنند. حال آنکه مصرف مورفین بدون تجویز پزشک و بدون آگاهی از عوارض آن می تواند مشکلات عدیده جدی برای فرد مصرف کننده ایجاد کند. از جمله عوارض برگشت ناپذیر مغزی، تاثیر بر سیستم قلبی-عروقی و سطح فشار خون، تاثیر بر عملکرد دستگاه گوارش و سایر اندام های بدن.

مورفین خطر سومصرف و ابتلا به اعتیاد را به دنبال داشته و باعث اوردوز و مرگ می شود. از دیگر عوارض جسمی مصرف مورفین می توان به بالا رفتن فشار خون در عروق مغزی و افزایش فشار در مایع مغزی اشاره کرد. پزشکان می دانند که هنگام استفاده دارویی از مورفین برای بیماران باید مراقبت و احتیاط بیشتری به خرج بدهند. به ویژه در مورد بیماران قلبی و ریوی.

مصرف مورفین تاثیر سو خود در سیستم گوارشی را با کم کردن ترشحات و حرکات معده و به تاخیر انداختن خروج مواد غذایی از آن نشان می دهد. در کنار تاثیر بر عملکرد معده، ترشحات لوزالمعده و صفرا به داخل روده باریک را نیز مختل کرده و منحر به ایجاد یبوست و سوهاضمه می شود.

از دیگر عوارض مورفین تکرر ادرار در فرد مصرف کننده است که هنگام دفع یا به طور کامل دفع نمی شود یا بسیار کم دفع می شود. اختلال در عملکرد هورمون های جنسی و ناباروری از دیگر موارد اثرگذار مصرف مورفین می باشد.

علائم ترک مورفین

از آنجایی که مورفین منجر به بروز وابستگی جسمانی شدید می‌شود افرادی که به سوءمصرف این ماده می‌پردازند در پی کنار گذاشتن آن، علائم ناخوشایندی را تجربه می‌کنند. از جمله مهم ترین آن‌ها می‌توان به درد جسمانی ترک اعتیاد، استخوان‌ها، مفاصل، حالت تهوع، اسهال، استفراغ و آبریزش بینی اشاره کرد. معمولا این علائم در ترک سایر مواد افیونی نیز پدیدار می شود.
بنابراین ترک غیر اصولی مورفین می تواند چالش های زیادی ایجاد کند که در صورت ناتوانی در مقابله با عوارض آن، مصرف فرد را چند برابر کند و حتی ریسک حمله قلبی و مرگ را هم بالاتر ببرد. این میل به مصرف چند باره مورفین گاهی باعث می شود تا فرد برای تهیه آن رو به سمت دزدی، تهدید و... بیاورد. نکته قابل توجه این است که مورفین بسیار اعتیاد آور و ترک آن هم به همان اندازه سخت است. انگیزه و اراده قوی قدم اول برای ترک هست. هرچند به تنهایی کفایت نمی کند و بهتر است ترک مورفین با کمک متخصص و روانشناس باتجربه در این حوزه انجام گیرد. یکی از مشکلات شایع در هنگام ترک و پس از آن، افسردگی و مشکلات روانی است.

روش‌های ترک مورفین

خوشبختانه امروز روش‌های متنوعی برای ترک اعتیاد به مواد افیونی از جمله مورفین ابداع شده است. روش های نوین درمان اعتیاد به مواد مخدر کمک می‌کند علائم ترک به میزان کمتری تجربه شود. ما در ادامه به درمان‌های رایج در ترک مورفین اشاره کرده‌ایم.

1- سم زدایی به کمک داروهای نگهدارنده

امروزه استفاده از داروهای نگهدارنده نظیر متادون و بوپرنورفین در ترک اعتیاد به مواد مخدر افیونی رواج پیدا کرده است. این داروها با چسبیدن به گیرنده‌های اپیوئیدی در مغز موجب می شود در  سم زدایی برای ترک اعتیاد علائم ترک بروز نکند. با این حال نکته قابل توجه اینجاست که این داروها خود نوعی مواد شبه افیونی هستند و می‌توانند به بروز اعتیاد منجر شوند. از همین رو بسیار اهمیت دارد که دوز دارو زیر نظر پزشک و متناسب با وضعیت جسمانی شما تعیین گردد. متاسفانه افرادی که از سر ناآگاهی به طور خودسر مصرف داروهای نگهدارنده را آغاز می‌کنند نه تنها به ترک اعتیاد خود کمک نمی‌کنند بلکه باعث شکل گیری وضعیت پیچیده تری می‌شوند که در آن وابستگی به بیش از دو ماده بروز می‌یابد. برای آگاهی بیشتر در زمینه روش های نوین ترک اعتیاد کلیک کنید.

2- روان درمانی فردی

سم زدایی مورفین از بدن به تنهایی برای ترک اعتیاد کافی نیست چرا که مصرف مواد به نوعی اختلال مغزی می‌انجامد که در آن فرد به دلیل دچار شدن به وسوسه مصرف تا حد زیادی در معرض گرایش مجدد به سمت اعتیاد قرار می‌گیرد. دریافت خدمات روانشناختی به صورت جلسات روانکاوی اعتیاد به فرد کمک می‌کند تا بتواند ریشه‌های گرایش خود به مورفین را بشناسد و روش‌های مقابله با وسوسه را نیز بیاموزد.

3- روان درمانی گروهی

امروزه پژوهش‌ها نشان می‌دهد که دریافت خدمات روان درمانی به صورت گروهی تا حد زیادی می‌تواند در درمان اعتیاد به انواع مواد کمک نماید. در گروه درمانی فرد در تعامل با افرادی قرار می‌گیرد که با مشکلات مشابهی دست و پنجه نرم می‌کنند. در این شرایط تاثیرپذیری بیمار از آموزش‌هایی که در گروه مطرح می‌شود بالا می‌رود. همچنین در تعامل با سایر افراد مشکلاتی نظیر انزوای اجتماعی و افسردگی راحت تر حل و فصل می‌شوند. علاوه بر این برنامه 12 قدم برای ترک اعتیاد هم نوعی گروه درمانی است که برای معتادان با هدف حمایت از آنان به کار می رود.
مشاوره تلفنی نیز می تواند راهگشا باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مشاوره تلفنی کلیک کنید.

4- خانواده درمانی برای ترک مورفین

در بسیاری از مواقع اعتیاد در نتیجه الگوهای ارتباطی ناسالمی که در میان اعضای خانواده وجود دارد اتفاق می‌افتد. در واقع افراد برای رهایی از تنش‌هایی که در محیط خانواده احساس می‌کنند به مصرف موادی نظیر مورفین پناه می‌برند. در این شرایط خانواده درمانی به کمک یک روانشناس به شما کمک می‌کند تا این الگوهای غلط را شناسایی کنید و با حل تعارضات بنیادی موجود در خانواده در مسیر ترک، استوارتر قدم بردارید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مشاوره خانواده کلیک کنید.

5. ترک اعتیاد به مورفین در خانه

از آنجایی که مورفین اعتیاداوری بالایی داشته و وابستگی روانی و جسمانی زیادی ایجاد می کند برای کاهش عوارض ترک باید فرایند سم زدایی زیر نظر متخصصان امر صورت بگیرد. ترک خودسرانه مرفین عوارض کشنده ای دارد. آثار جبران ناپذیر سلامتی مانند تشنج که از اصلی ترین این اسیب ها به شمار می رود می تواند به مرگ فرد منتهی شود.

دردهای عضلانی و استخوانی، آشفتگی و تشنج، رعشه و گر گرفتگی از دیگر عوارض مورفین می باشد. برای پیشگیری از تمام این عوارض که تهدیدکننده سلامتی و زندگی فرد مصرف کننده است بهتر است از ترک خودسرانه اجتناب و به مراکز ترک اعتیاد مراجعه کنید.

سوالات متداول

- پزشک پس از عمل جراحی به من مورفین تجویز کرده آیا استفاده از مورفین در مقادیری که متخصص تعیین کرده هم می‌تواند به اعتیاد منجر شود؟

پزشکان معمولا از مورفین در مقادیر بسیار کنترل شده استفاده می‌کنند. به طور کلی استفاده از این دارو طبق تجویز و توصیه پزشک بلامانع است. اما هرگونه مصرف بیشتر یا طولانی تر می‌تواند منجر به بروز وابستگی جسمانی و روانی شود. برای آگاهی بیشتر درباره روند دریافت مشاوره روانشناسی کلیک کنید.