انتقال ویروس ایدز با نیش حشرات | نیش پشه و انتقال بیماری ها

خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با انتقال ویروس ایدز با نیش حشرات پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.

انتقال ویروس ایدز با نیش حشرات تقریبا غیر ممکن است. در حالی که بیماری هایی مانند تب زرد و مالاریا به راحتی از طریق ترشحات بزاق حشرات و گونه های خاصی از پشه ها منتقل می شوند‌ HIV توانایی زنده ماندن در بدن حشرات را ندارد. زیرا آن ها سلول های میزبان (مانند سلول های T) مورد نیاز ویروس را ندارند. ویروس ایدز در روده حشراتی که با خون انسانی تغذیه می کنند همراه با همان سلول های خونی که حشره از آن ها تغذیه می کند هضم شده و به سرعت از بین می رود. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره تلفنی فردی مشورت بخواهید.

 

حشرات و بیماری های منتقله به انسان

از همان آغاز اپیدمی HIV نگرانی هایی در مورد انتقال HIV از طریق گزش و حشراتی که با خون انسانی تغذیه می کنند مانند پشه وجود داشته است. با توجه به اینکه بسیاری از بیماری ها مانند مالاریا و تب زیکا به راحتی از طریق نیش حشرات منتقل می شوند ابهامات درباره ویروس ایدز یک نگرانی طبیعی بود. اما با توجه به شیوه انتقال ویروس و ساز و کار عملکرد آن در بدن انسان یافته ها حاکی از این است که حشرات قادر به انتقال ویروس اچ آی وی نیستند. مطالعات اپیدمیولوژیک انجام شده توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در آتلانتا هیچ شواهدی مبنی بر انتقال HIV از طریق پشه یا هر گونه حشره دیگر نشان نداده است. حتی در کشورهایی با نرخ بسیار بالای HIV و هجوم کنترل نشده پشه ها همچنان HIV توسط حشرات قابل انتقال نبوده است.

حشرات و به وِیژه نیش پشه ها در کودکان ناقل بسیاری از بیماری های عفونی از جمله ویروس ها و انگل ها هستند. تخمین زده می ‌شود که پشه‌ها سالانه انواعی از بیماری ها را به بیش از ۷۰۰ میلیون نفر منتقل می‌کنند که منجر به مرگ میلیون‌ها نفر از آن ها می‌شود. یعنی بیش از هر حیوان دیگری انسان را می کشند. این شیوع بیماری‌ها بیشتر در آفریقا، آسیا، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی دیده می‌شود. جایی که شیوع انواع بیماری، آب و هوای معتدل و عدم کنترل پشه فرصت بیشتری را برای گسترش بیماری های منتقله از طریق نیش حشرات از جمله پشه فراهم می کند.

انواع بیماری های منتقله از طریق نیش حشراتی مانند پشه

در حالی که پشه ها هیچ تهدیدی برای انتقال HIV محسوب نمی شوند انواع دیگری از بیماری ها با نیش حشرات مرتبط هستند. بخشی از مهم ترین و شایع ترین این بیماری ها به شرح زیر می باشد.

• چیکونگونیا، دنگی، آنسفالیت اسب شرقی
• فیلاریازیس لنفاوی، آنسفالیت ژاپنی
• آنسفالیت لاکراس، مالاریا
• آنسفالیت سنت لوئیس، آنسفالیت ونزوئلا
• ویروس نیل غربی
• تب زرد، تب زیکا

 

HIV چگونه منتقل می شود

اچ‌ آی‌ وی از طریق تماس مستقیم با برخی مایعات بدن حاوی HIV منتقل می‌شود. این مایعات عبارتند از: خون، مایع منی و مایع پیش منی (پیش کام)، مایعات واژن، شیر مادر، مایعات رکتوم. این مایعات باید وارد بدن فرد بشود تا او به HIV مبتلا شود. اچ‌آی ‌وی عمدتاً از طریق رابطه جنسی بدون کاندوم یا سایر روش‌های بازدارنده و از طریق سوزن‌های مشترک در روند اعتیاد منتقل می‌شود. در برخی موارد این ویروس در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی نیز قابل انتقال خواهد بود. با این حال‌ درمان ضد رتروویروسی می تواند تا حد زیادی خطر این انتقال را کاهش دهد. خوشبختانه مصرف آن در دوران بارداری بی خطر است.

شرایط انتقال ویروس اچ آی وی

باید مسیری وجود داشته باشد که از طریق آن ویروس بتواند به راحتی وارد بدن شود. چه از طریق بافت های مخاطی آسیب پذیر یا از طریق انتقال مستقیم خون به خون که این انتقال هنگام نیش حشرات منتفی می شود. باید مایعی از بدن مانند خون، مایع منی یا شیر مادر وجود داشته باشد که HIV بتواند در آن رشد کند. ویروس در بزاق، ادرار، عرق یا مدفوع نمی تواند رشد کند. برای آشنایی با درمان بیماری ایدز کلیک کنید.

باید مقدار زیادی HIV وجود داشته باشد تا بر عفونت تأثیر بگذارد. به عنوان مثال هرچه بار ویروسی یک فرد کمتر باشد خطر ابتلا به عفونت کمتر است. از آنجایی که نیش حشرات تغذیه کننده با خون هیچ یک از این شرایط را ندارد انتقال HIV از طریق نیش آن ها غیرممکن تلقی می شود.

احتمال بسیار کم انتقال HIV از طریق بزاق

اچ ‌آی‌ وی تنها زمانی قابل انتقال است که فرد مبتلا به ویروس دارای بار ویروسی قابل تشخیص باشد که از طریق مقدار ویروس موجود در خون قابل ردیابی است. مصرف روزانه دارو (درمان ضد ویروسی) برای کنترل و مدیریت بیماری می تواند منجر به بار ویروسی غیرقابل شناسایی شود. به این معنی که ویروس نمی تواند به دیگران منتقل شود. برای آشنایی با علائم ایدز بعد از یکسال کلیک کنید.

 

انتقال ویروس ایدز با نیش حشرات

تحقیقات انجام شده درباره شرایط لازم برای انتقال موفقیت آمیز ویروس نقص ایمنی انسانی (اچ ای وی) از طریق نیش حشرات و احتمال وقوع آن و امکان انتقال عفونت اج ای وی توسط حشرات را به عنوان یک عامل مهم در گسترش ایدز منتفی می داند. آزمایش‌هایی که در آن سلول‌های حشرات با اچ ای وی کشت شدند و در آن حشرات به طور مصنوعی با غلظت بالایی از خون آلوده به ویروس تغذیه شدند نشان می دهد که بیماری ایدز در اثر نیش حشرات تکثیر نمی‌شود. اگر انتقال عفونت این ویروس توسط حشرات تغذیه کننده با خون اتفاق می افتاد باید از طریق انتقال مکانیکی در طول تغذیه زنجیره قطع بشود.

مطالعات مربوط به اچ ای وی به وضوح نشان داده است که این ویروس پس از حدود یک تا دو روز در پشه از بین‌ می رود. از آنجایی که ویروس برای تولید مثل و حمله به غدد بزاقی زنده نمی ماند انتقال بیولوژیکی اچ ای وی امکان پذیر نیست. محاسبه شده است که برای انتقال مکانیکی ویروس، یک فرد عاری از ایدز باید توسط ده میلیون پشه که از یک حامل اچ آی وی تغذیه می‌ کرده است نیش بخورد تا یک واحد ویروس HIV را از قسمت‌های دهانی آلوده پشه دریافت کند.

به طور خلاصه هنوز هیچ مدرکی مبنی بر انتقال ویروس اچ آی وی از بندپایان و حشرات وجود ندارد. اگرچه حشرات و پشه ها ناقل چندین ویروس بدنام هستند که مهمترین آن ها تب مالاریا و تب دنگی است.

1-انتقال ویروس ایدز با نیش حشرات | مکانیسم مکیدن

همانطور که پروفسور وین کرانس از دانشگاه راتگرز بیان می کند اجزا پشه ها سوزن های زیرپوستی نیستند. پروبوسیس پشه ، قسمتی از دهان که شبیه سوزن است در واقع از شش قسمت دهانی تشکیل شده است. چهار مورد از این ها برای سوراخ کردن پوست فرد یا حیوانی که پشه در حال نیش زدن است استفاده می شود و دو قسمت دیگر از دو لوله تشکیل شده است. یکی از لوله ها بزاق را به میزبان و دیگری خون را به بدن پشه می فرستد. این سیستم دو لوله ای یکی از دلایلی است که پشه ها قادر به انتقال اچ ای وی نیستند. زمانی که پشه نیش می زند فقط بزاق به انسان تزریق می شود و بنابراین خون الوده به ویروس مثبتی که پشه ممکن است قبلا بلعیده باشد هرگز به انسان های دیگر منتقل نمی شود.

2-انتقال ویروس ایدز با نیش حشرات | هضم ویروس در روده پشه

بر خلاف بیماری های منتقله از پشه‌ اچ آی وی قادر به تکثیر در روده پشه نیست و بنابراین تجزیه می شود. در انسان اچ آی وی به سلول های T متصل می شود و شروع به تکثیر می کند. هیچ سلول T در داخل روده پشه وجود ندارد و بنابراین ویروس راهی برای تکثیر یا مهاجرت به غدد بزاقی پیدا نمی کند. بنابراین ذرات ویروس در کنار خون توسط پشه هضم می شوند. در طی فرآیند هضم ذرات اچ آی وی به طور کامل از بین می روند.

3-انتقال ویروس ایدز با نیش حشرات | گردش خون در سطوح پایین

برای اینکه بیماری های منتقله از طریق پشه از فردی به فرد دیگر منتقل شود ویروس مرتبط باید در سطح کافی در خون میزبان گردش کند. اچ ‌آی ‌وی در خون انسان بسیار کمتر از آنچه برای ایجاد عفونت جدید لازم است گردش می‌کند. اگر پشه ای خون اچ آی وی مثبت را به انسان تزریق کند که طبق دلایل ۱ و ۲ امکان پذیر نیست برای انتقال یک واحد اچ ای وی نیاز به گزش ده میلیون پشه است. در مقایسه افرادی که اچ ای وی مثبت هستند معمولاً بیش از ده واحد اچ آی وی ندارند. بلعیدن تصادفی پشه یا له کردن آن نیز نمی تواند منجر به عفونت اچ ای وی شود. در این مواقع پشه بار دیگر مقدار کافی خون اچ ای وی مثبت را برای ایجاد عفونت جدید حمل نمی کند.

4-زمان کافی برای زنده ماندن ندارد

در انتقال مکانیکی حداکثر مقدار ویروس اج ای وی که حشرات قادر به انتقال آن هستند مقدار ویروسی است که در خون آن ها قبل از گاز گرفتن یک فرد غیر آلوده وجود دارد. تجربه ویروس‌هایی که واقعاً به این روش منتقل می‌شوند نشان داده است که مقدار خونی که ممکن است منتقل شود محدود به مقدار خون روی قسمت‌های دهان حشره است.

یک فرد غیر آلوده باید در عرض یک ساعت پس از نیش زدن یک فرد آلوده  تو سط حشره نیش بخورد و افراد آلوده و غیر آلوده باید در نزدیکی یکدیگر باشند (چند صد فوت برای پشه و مگس گزنده، در همان زمان برای خانواده ساس) که انتقال به درستی انجام شود. در غیر این صورت حشره فرصتی برای انتقال به فرد دیگری در صورت قطع تغذیه آن نخواهد داشت. زیرا زمان کافی برای زنده نگهداشتن ویروس و انتقال آن به فرد غیرآلوده نخواهد داشت.

5-سایر دلایل

HIV بر حشرات تأثیر نمی گذارد. بنابراین آن ها نمی توانند آن را به انسان منتقل کنند. HIV به گیرنده های روی سطح سلول های ایمنی می چسبد سپس می تواند بر آن سلول ها تأثیر بگذارد، تکثیر شود و گسترش یابد. حشرات به صورت خاص پشه ها فاقد گیرنده HIV هستند که برای شناسایی سلول های ایمنی مورد استفاده قرار می گیرد. این بدان معنی است که پشه ها نمی توانند عفونت HIV را دریافت کنند. ویروس در معده پشه تجزیه و هضم می شود. از آنجایی که پشه ها نمی توانند عفونت HIV را دریافت کنند، نمی توانند HIV را به انسان منتقل کنند.

 

تهدید دیگر از جانب پشه

نیش پشه می تواند تهدیدی فراتر از به خارش انداختن پوست انسان و آزاردهندگی داشته باشد. در حالی که بیشتر نیش های حشرات بی ضرر هستند پشه ها می توانند ناقل بیماری هایی مانند مالاریا و زیکا باشند. در واقع پشه ها چنانچه همه بیماری های منتقله از طریق پشه را در نظر بگیرید یکی از کشنده ترین حیوانات روی کره زمین به شمار می آیند. به همین دلیل برخی از مردم فکر می کنند پشه ها می توانند در انتقال ویروس اچ ای وی نیز به همان اندازه تهدیده کننده بوده و نقش داشته باشند. اما این درست نیست. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره تلفنی روانشناسی مشورت بخواهید.

حتی اگر پشه یک فرد مبتلا به اچ ای وی را نیش بزند سپس روی پوست شخص دیگری بنشیند و او را هم نیش بزند نمی توانند اچ ای وی را به فرد دوم منتقل کنند. به دلیل زیست شناسی پشه و زیست شناسی ویروس اچ ای وی این انتقال غیرممکن است. بیماری های منتقله از طریق حشراتی مانند پشه شایع ترین و خطرناک ترین تهدیدها هستند. اما در موارد نادر نیش پشه می تواند باعث واکنش های آلرژیک شدیدی نیز شود. خارشی که پس از نیش پشه احساس می کنید نوعی واکنش آلرژیک خفیف است.

اما برخی از افراد ممکن است واکنش شدیدتری داشته باشند از جمله کهیر یا ضایعات اطراف گزش. از منظر بیولوژیکی نیش حشرات قادر به انتقال خونی که  مسیر راحت و پرسرعتی برای انتقال عفونت و هر نوع ویروس منتقله از خون مانند در نظر گرفته می شود نیست. تنه پشه به عنوان یک سرنگ عمل نمی کند.

 

انتقال ویروس ایدز با نیش حشرات | سخن آخر

اچ آی وی ممکن است برای مدت بسیار کوتاهی در معده پشه زنده بماند. آیا این بدان معناست که کشتن پشه حامل خون، خطری دارد؟ پاسخ باز هم منفی است. آلوده شدن از طریق تماس با ویروس HIV پس از رسیدن به هوای آزاد عملاً غیرممکن است. برای اطمینان از زنده ماندن حدود ده میلیون پشه که همگی به طور همزمان نیش می زنند لازم است تا امکان انتقال به یک فرد واحد فراهم شود. انتقال HIV فقط تحت چهار شرایط خاص می تواند رخ دهد. اگر هر یک از این شرایط برآورده نشود احتمال عفونت ناچیز و حتی صفر در نظر گرفته می شود.برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره روانشناسی مشورت بخواهید.