- نویسنده : دکتر فرزاد طباطبایی
ناپروکسن برای ترک متادون چقدر تاثیرگذار است؟ متادون نوعی داروی مخدر محسوب می شود که برای بهبود درد کاربرد دارد و سبب میشود تا فرایند حذف و ترک دارو طی شود. متاسفانه خیلی ها برای ترک اعتیاد به تریاک یا هروئین از متادون استفاده می کنند در حالی که فقط نوع اعتیاد آنها تغییر میکند. راه های گوناگونی برای ترک متادون وجود دارد که یکی از آنها استفاده از ناپروکسن است. برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.
ناپروکسن چیست؟
ناپروکسن یکی از داروهایی به شمار میرود که با کم کردن هورمون های تولید کننده درد و التهاب سر و کار دارد. غالباً از این قرص برای درمان التهاب و ورم مفاصل، گرفتگی عضلات، کمر درد، ضرب دیدگی استخوان، رگ به رگ شدن عضلات و غیره استفاده میگردد. به نوعی قرص ناپروکسن یکی از راه های ترک به شمار می رود که برخی از پزشکان آن را تجویز میکنند. گاهی افراد به صورت خودسرانه از ناپروکسن استفاده می کنند و فکر می کنند که می توانند با آن به راحتی اعتیاد را کنار بگذارند. هرچند ناپروکسن ممکن است باعث کم شدن درد در مفاصل شود اما نمی تواند تاثیر خاصی برای ترک بگذارد. این قرص عوارض زیادی دارد و احتمال دارد با داروهای دیگر هم تداخل ایجاد کند. کسانی که میخواهند اعتیاد را کنار بگذارند دچار مسائلی همچون گرفتگی عضلات، درد مفاصل، بی خوابی، افسردگی، تب و لرز، سردرد های زیاد، معده درد، حالت تهوع و تپش قلب، فشار خون و ... می شودن و می خواهند فوراً این این مشکلات را از بین ببرند. هرچند داروهایی که زیر نظر یک متخصص باشد برای کاهش این دردها کمک کننده است اما مصرف بدون تجویز پزشک به هیچ عنوان توصیه نمیشود چرا که شاید فرد را دچار مسائل بیشتری هم کند. معمولا افراد درگیر اعتیاد برای ترک یک ماده مخدر به داروی دیگری نیاز دارند. در واقع درد های ترک اعتیاد درمان خاصی ندارند و درد به نوعی با فرایند ترک اعتیاد همراه است و باعث میشود که فرد رشد کند.ناپروکسن برای ترک متادون |مهمترین عوارض قرص ناپروکسن
اگر از قرص ناپروکسن جهت درد های موقتی و کوتاه استفاده می کنید بدانید که این دارو عوارض آنچنان خطرناکی ندارد. به همین علت پزشکان آن را برای استفاده یک یا دو دوز در روز تجویز می کنند و در صورتی که به دوزهای بالاتری نیاز باشد متخصص میتواند بر اساس ویژگی های فرد درمان آن را تجویز کند. هر چند این دارو برای کاهش درد های بلند مدت و مزمن استفاده نمی شود. همچنین درمورد انواع داروهای اعتیادآور بخوانید. از قرص ناپروکسن اگر برای دردهای طولانی مدت استفاده کنید عوارض بسیار ناخوشایندی خواهد داشت. استفاده از این دارو برای دوزهای بالاتر باعث صدمه به سیستم گوارش مانند زخم روده و معده و علاوه بر این خونریزی دستگاه گوارش می گردد. استفاده بی رویه از قرص ناپروکسن می تواند سبب نارسایی قلبی و احتمال خطر سکته قلبی و مغزی و علاوه بر آن لخته شدن خون و آسیب کلیوی باشد. به همین علت نیاز است از مصرف خودسرانه و غیر اصولی آن پرهیز کنید و در صورتی که درد شدید دارید که نمی توانید آن را تحمل کنید از یک متخصص کمک بگیرید. مصرف ناک ناپروکسن سبب میشود که شما فوراً آفتابسوخته شوید و پوستتان در مقابل نور آفتاب حساس شود. از این رو در حین استفاده از ناپروکسن از قرار گرفتن در زیر نور آفتاب پرهیز کنید. همچنین می توانید از کرم های ضدآفتاب هم استفاده کنید.تفاوت بین دوزهای ناپروکسن
داروی ناپروکسن برای طیف زیادی از بیماری ها استفاده می شود. هر دو دوز آن بر اساس سلامت شخص و سنش به کاهش علائم کمک میکند. این دارو در دو دوز ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی گرم وجود دارد که پزشکان آن را بر اساس مشکلات فردی توصیه می کنند.- ناپروکسن ۲۵۰ میلی گرمی: قرص ناپروکسن ۲۵۰ میلی گرمی دوز پایین تری نسبت به انواع آن دارد که غالباً برای افراد سن بالا و همچنین کسانی که دارای مشکلات کبدی کلیوی و قلبی هستند کاربرد دارد. از این قرص با این دوز برای درمان طیف زیادی از بیماری ها همچون پریود دردناک، سردرد، گرفتگی عضلات، دردهای عضلانی، تاندونیت و دردهای دندانی و علاوه بر آن التهاب و سفتی ناشی از آرتریت و حملات نقرس استفاده میگردد. پزشکان معمولا دوز های بیشتر را برای مشکلات خاص و اختلالات دیگر تجویز می نمایند.
- ناپروکسن با دوز ۵۰۰ میلی گرم: برای درمان بیماری های شدیدتری همچون آرتریت و اسپوندیلیت آنکیلوزان کاربرد دارد. معمولاً از این دوز دارو جهت حملات نقرس با دوز طبیعی ۷۵۰ میلی گرم و بعد از آن با ۲۵۰ میلی گرم هر هشت ساعت مصرف می شود تا مانع از حملات نقرس شود.
مهمترین تداخلات دارویی ناپروکسن
انواع داروهای ناپروکسن می تواند با دیگر قرص ها تداخل پیدا کرده و روی اثربخشی سایر داروها و حتی عملکرد ناپروکسن تاثیرگذار باشد. به نوعی تداخلات دارویی ناپروکسن با دیگر قرص ها می تواند انفعالاتی به وجود دارد که پیامدهای جانبی را بالا برده و حتی تشدید کند. اگر کسی از این گونه داروها استفاده می کند لازم است مصرف ناپروکسن را جدا از کنار بگذارد:- سولفونیل اوره ها همچون گلی بن کلامید یا گلیکلازید
- سیتالوپرام
- داروهایی برای درمان فشار خون بالا مثل پروپرانول
- سولفونامید هایی همچون سولفامتوکسازول
- هیدانتوئین ها مانند فنی توئین
- گلیکوزیدهای قلبی همچون دیگوکسین
- کلیستیرامین برای پیشگیری از تداخل در جذب
- بیس فسفونات ها همچون آلندرونیک اسید
- داروهای ضد افسردگی همچون فلوکستین
- دیورتیک ها مانند فروزماید
- کورتیکواستروئیدها مانند دگزامتازون یا پردنیزولون
- رقیق کننده های خون مانند هپارین یا وارفارین
- سایر داروهای ضد التهابی همچون دیکلوفناک یا ایبوپروفن