چگونه افراد ترامادولی را بشناسیم؟ | نشانه های مصرف ترامادول

چگونه افراد ترامادولی را بشناسیم؟ ترامادول نوع داروی مسکن مانند اعتیاد تریاک است و به عنوان مسکن جهت کاهش درد های شدید استفاده می گردد و گاهی حتی پزشکان هم آن را برای افراد تجویز می کنند. ترامادول به دو صورت تزریقی و خوراکی موجود است که رایج ترین آن به صورت قرص می باشد و نوع تزریقی اش عوارض جانبی بیشتری دارد. این دارو اعتیاد آور است بر سلامت جسمی و روحی فرد تاثیرات منفی دارد. برای کسب آگاهی بیشتر از مشاوره ترک اعتیاد مشورت بخواهید.

 

ترامادول چیست؟

داروی ضد درد که با نامهای ترامادول چند سالی است در ردیف داروهای ایرانی قرار گرفته در سال ۱۹۷۰ توسط یک شرکت آلمانی ساخته شده است. دارویی که مدتی بعد حق تولید آن به شرکت های تولید کننده دارو در کل جهان واگذار شد. ترامادول از جمله داروهای متشکل با خواص مخدر می باشد که معمولا برای کنترل درد های شدید مانند دردهای مفصلی جراحی ها و بیماری های زنان و زایمان استفاده می شود.

1-اشکال مختلف ترامادول

این دارو نوع خوراکی آن به صورت قرص و کپسول وجود دارد و نوع تزریقی آن که تا چندی پیش در داروخانه ها بود اخیرا در اورژانس بیمارستان ها استفاده می شود. ترامادول داروی ضعیف تر و قوی تر از بروفن و استامینوفن می باشد و هیچ گاه مصرف بیشتر از دو هفته آن برای بیماران توصیه نمی گردد. مکانیسم اثر این دارو همانند اکثر مسکن های مخدر است. از این رو می‌توان این نکته را متوجه شد که با مصرف مقادیر بیش از حد مجاز و توصیه شده مسمومیتی مانند مواد مخدر و همچنین با مصرف طولانی مدت آن اعتیاد به این دارو پیدا می شود.

در ابتدا تصور بر این بود که ترامادول مسکن معمولی بی خطر و بدون عوارض است اما امروزه با توجه به آمارهای اعتیاد در کشور به این نتیجه رسیدند که داروی ترامادول که باید برای کم کردن درد استفاده می شد هم اکنون به یکی از انواع مواد اعتیاد آور با مصرف بالا از سوی معتادان تبدیل شده که عوارض زیادی را به بار آورده است.

2-بیشترین دلایل مصرف ترامادول

• افرادی که کارهای سخت و سنگین انجام میدهند و مجبور هستند شب ها بیدار بماند برای رفع خستگی و انرژی داشتن از این دارو استفاده می کند.
• کسانی که در روابط جنسی خود دچار زود انزالی میشوند برای برطرف کردن آن معمولاً به ترامادول روی می آورند.
• بیمارانی که به علت درد در ابتدا با نسخه پزشک و سپس بدون مشورت با آن شروع به مصرف طولانی مدت این دارو می کنند.
• معتادان به یکی از مواد افیونی که یا با هدف کاهش نشانه های ترک مواد یا جهت جایگزین کردن ترامادول با ماده مورد مصرف خود استفاده از این دارو را شروع می‌کنند که همه این چهار گروه با عوارض بسیار زیاد ناشی از مصرف ترامادول روبرو خواهند شد.

3-چگونه افراد ترامادولی را بشناسیم؟ | عوارض مصرف ترامادول

ترامادول عوارض جانبی زیادی دارد که بعضی از آنها شامل موارد زیر می شوند:

1. عوارض سیستم عصبی مرکزی: سرگیجه سردرد خواب آلودگی تشنج، ضعف، اختلالات خواب، عصبی شدن سرخوشی اختلال تعادل کاهش هوشیاری اضطراب تحریک دستگاه عصبی مرکزی.
2. مشکلات قلبی : اتساع عروق
3. پوستی: خارش ضایعات جلدی و تعریق بیش از حد
4. عوارض چشمی: اختلالات بینایی
5. گوارشی: حالت تهوع یبوست سوءهاضمه استفراغ بی اشتهایی نفخ درد شکم اسهال خشکی دهان
6. عوارض ادراری و تناسلی: علائم یائسگی دفع پروتئین در ادرار تکرر ادرار احتباس ادراری
7. مشکلات خونی: کاهش سطح هموگلوبین
8. عوارض کبدی: افزایش سطح آنزیم های کبدی
9. پیامد های تنفسی: دپرسیون تنفسی یا مهار سیستم تنفسی

 

چگونه افراد ترامادولی را بشناسیم؟

ترامادول نوعی اعتیاد شناخته شده است اما از آنجایی که استفاده از هرگونه مواد مخدر و شکل مخدر مانند قرص ترامادول متادون و ب دو عوارض خطرناک جسمانی و روانی دارد این شبه مخدر هم همان عوارض آسیب ناپذیر را دارد. احتمال دارد مصرف  ترامادول در روزهای اول مصرف هیچ گونه علائمی نداشته باشد اما به تدریج و با ادامه مصرف و ایجاد وابستگی فرد مصرف کننده به ترامادول عارضه های جانبی و نشانه های روانی و جسمانی آن ظاهر شود.

پدیدار شدن واکنش های حساسیتی همچون ضعف تنفسی انسداد ریوی تورم لبها تورم زبان و صورت و کهیر از نشانه های افراد تارامادولی است. مصرف بیش از حد این ماده عوارضی مانند تنگی نفس تنفس سطحی افزایش ضربان قلب و تشنج را ایجاد می کند. برای آشنایی بیشتر با عوارض قرص ترامادول کلیک کنید.

1-چگونه افراد ترامادولی را بشناسیم؟ از نشانه های مصرف مورفین

عوارض استفاده از ترامادول مانند عوارض اعتیاد به مورفین است. از این رو تشخیص افراد ترامادولی امکان پذیر است اما توجه کنید که تشخیص قطعی اعتیاد فقط با انجام آزمایشات معتبر مشخص می‌شود و شناخت این نشانه ها به خانواده مصرف کننده این امکان را میدهد که زودتر از اعتیاد فرد باخبر شود و اقدامات درمانی لازم را انجام دهند. ترامادول احتمال دارد نشانه های مانند مورفین همچون خواب آلودگی سرگیجه اثر تعریق و خارش را ایجاد کند اما احتمال بروز دپرسیون تنفسی نسبت به مورفین کمتر است و در صورت تزریق احتمالاً دپرسیون تنفسی بیشتر می شود.

2-چگونه افراد ترامادولی را بشناسیم؟ از حملات ناگهانی صرع

حملات ناگهانی مانند صرع و تشنج از عوارض نادر ترامادول است که در اثر مصرف زیاد آن یا مصرف دارو در بیماران صرعی یا بیمارانی که دچار آسیب های مغزی هستند یا کسانی که مشکلات کبدی و کلیوی (همچون دفع دارو دچار اختلال گشته و افزایش مقدار دارو در خون) و یا معتادان به الکل ایجاد میشود.

متاسفانه به علت در دسترس نبودن قیمت پایین ارائه بدون نسخه در بعضی داروخانه ها و فقدان آگاهی لازم درباره عوارض ترامادول امروزه با شیوع گسترده تری از مصرف این دارو در کشور روبه رو هستید. ترامادول با کار هایی که در بدن انجام میدهد خواصی همچون داروهای ضد افسردگی ایجاد می کند و با آن که دارای مخدر است بر عکس مورفین باعث هشیاری و فعالیت بیشتر می گردد و به احتمال قوی یکی از علت‌های گرایش افراد به ترامادول همین ویژگی آن است. برای درک کامل مقاله تاثیر مواد بر مغز پیشنهاد می شود.

3-چگونه افراد ترامادولی را بشناسیم؟ سایر نشانه ها

سرخ شدن چشم ها نگاه های خیره و مات به مدت طولانی خواب آلودگی تأخیر و کندی برای انجام کارهایشان تغییر دوستان و محیط اطراف عدم توجه و تمرکز طولانی شدن زمان دستشویی و حمام تغییرات ناگهانی در خلق و خو بی قراری های شدید اگر فرد مصرف کننده دانش آموز یا دانشجو باشد نسبت به تحصیل بی اهمیت می شود بی توجهی به نظافت نداشتن تعادل در حرکت نامفهوم شدن نحوه صحبت و ادا نکردن کامل کلمات.

4-چگونه افراد ترامادولی را بشناسیم؟ | نشانه های مصرف در نوجوانان

اگر فرزند شما نوجوان است و ممکن است در اثر رفتارهای خام و تاثیرپذیری از محیط دست به مواد مخدر بزند ممکن است تشخیص مصرف مشکل باشد ولی شما با کمی دقت متوجه میشوید که آیا فرزندتان چیزی مصرف میکند یا خیر. اگر بتوانید تشخیص درست را بدهید از بروز مشکلات و آسیب های بعدی تا حد زیادی جلوگیری می کنید. تست اعتیاد به ترامادول بهترین گزنیه است اما نشانه های اولیه مصرف ترامادول به شرح زیر است.

گوشه گیری خستگی بی تفاوتی نسبت به خانواده و رفتارهای خشونت آمیز دهن لقی و قانون‌شکن شدن دوری کردن از افراد خانواده و خویشاوندان فرار از مشورت کردن با بقیه بی اهمیت نسبت به آموزش و درس کم شدن فعالیت‌های جسمانی بی اعتماد به نفسی عدم توانایی برقراری ارتباط با همسالان تغییرات شدید در خواب و بیداری تغییر سیستم خوردن غذا بی صبری و کم حوصلگی بی مسئولیت شدن و قبول نکردن موارد مختلف حواس پرتی و بی توجهی و قرمزی چشم ها.

 

موارد مصرف قانونی ترامادول

ترامادول جهت کاهش دردهای شدید در افراد بزرگسال مصرف می شود. هم چنین افرادی که به مواد مخدر یا الکل معتاد هستند هرگز نباید از ترامادول استفاده نمایند. در این افراد در صورت استفاده از ترامادول احتمال دارد که تشنج ایجاد شود. احتمال تشنج در کسانی که سابقه تشنج سابقه های مغزی دارند و یا از داروهای ضد افسردگی‌، شل کننده های عضلانی و داروهای ضد استفراغ و تهوع استفاده می کنند بالاتر است.

استفاده بیش از حد می‌تواند حتی کشنده هم باشد. نشانه های اوردوز آن شامل خواب‌آلودگی تنفس کم کندی ضربان قلب ضعف مفرط پوست سرد و مرطوب احساس سبکی سر یا کما هستند. با توجه به وابستگی که ترامادول دارد هرگز نباید مصرف آن را به دیگران پیشنهاد کرد.در کسانی که سابقه اعتیاد دارویی دارد و تنها باید توسط فردی که دارو برایش تجویز شده مصرف شود. ترامادول می تواند سبب واکنش های عصبی و قدرت تفکر افراد گردد.

1-نحوه مصرف دارو

قرص های ترامادول را نمی توان خرد کرد. از پودر قرص خرد شده نباید به شکل استنشاقی یا رقیق شده با مایع استفاده کرد چرا که باعث اثرات تهدید کننده حیات مانند مرگ یا اوردوز می گردد. این دارو فقط به شکل خوراکی مصرف می شود در صورتی که با تجویز پزشک ترامادول استفاده شود بدون کم و کاست از نسخه پزشک پیروی کرده و از استفاده دوزهای بالاتر آن خودداری نمایید. نباید بیش از ۳۰۰ میلی گرم در روز مصرف شود. ترامادول را با یک لیوان پر از آب استفاده کنید.

همچنین می توان دارو را با یا بدون غذا هم استفاده کرد اما هر بار به روشی مشابه از دارو استفاده کنید مثلا اگر بار اول با غذا استفاده می کنید تا آخر دوره درمانی هم همان کار را انجام دهید. اگر یک دوز را فراموش کردید مصرف کنید در اولین فرصت دوز فراموش شده را استفاده نمایید. برای آشنایی با روش های ترک ترامادول در خانه کلیک کنید.

2-موارد منع مصرف

هنگام استفاده از این دارو از کارهایی همچون رانندگی خودداری فرمایید. مصرف ترامادول را نباید به صورت ناگهانی و به یکباره قطع کرد. قطع ناگهانی آن سبب سندرم ناخوشایند قطع مصرف می‌گردد که نشانه‌هایی همچون اضطراب تعریق تهوع اسهال رعشه لرز توهم اختلال خواب و مشکلات تنفسی ایجاد می کند.

ترامادول را نباید همراه با موادی مانند الکل داروهای مخدر ضددرد داروهای آرامبخش مانند والیوم داروهای ضد اضطراب داروهای ضد اختلالات دوقطبی و اسکیزوفرنی استفاده کرد. ترامادول در دوران بارداری و شیردهی به دلیل اثرات ناخوشایند بر روی جنین و نوزاد کاملاً منع مصرف دارد. همچنین ترامادول برای افراد زیر ۱۸ سال تجویز نمی شود.

 

برخورد با بیماری که ترامادول خورده است

این نکته که ترامادول با چه میزانی خطرناک است سوال مهمی است. میزانی از دارو که سمی است بیش از ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلی گرم میباشد اما دوزی که بتواند تشنج ایجاد کند ایدیوسینکراتیک هست و ارتباطی با مقدار مصرف آن ندارد. برخی از بیماران دچار تشنج با مقادیر کم مانند ۵۰ میلی گرم شده در حالی که با مقادیر بسیار بالا در خیلی از بیماران مسموم تشنج ایجاد نمی کند. بیماری که ترامادول استفاده می کند بر اساس میزان مصرف و نشانه‌های موجود قابل بررسی و درمان است و بر اساس شرح حال قادر است تعیین کند که فرد چه مدت باید بستری شود یا نیازی نیست. برای آشنایی با روش های ترک ترامادول کلیک کنید.

مراقبت های ویژه

هر بیماری با هر مقداری از دارو که تشنج کند نیاز است ۲۴ ساعت تحت مراقبت باشد. اگر بیمار دوز غیر سمی استفاده کرده و نشانه ای ندارد لازم به بستری نیست اما اگر همین بیمار نشانه هایی داشته باشد تنها کافی است که نشانه های بیماری را کنترل کرد و او را ترخیص نمود. اگر بیمار دوز سمی را مصرف کرده اما نشانه ای ندارد و یا علامتی به جز تشنج و آپنه خواب دارد لازم است ۱۲ ساعت تحت مراقبت باشد.

تعدادی از بیماران دچار آپنه در دورز سمی می گردد که در این حال توصیه می شود که آنها را برای ۲۴ ساعت تحت نظر قرار دهند تا مطمئن شوند که مجدداً دچار آپنه نمی شود. نالوکسان پادزهر مسمومیت با اپیوئید ها می باشد اما در مورد ترامادول دادن این پادزهر خطر بروز تشنج را ایجاد نمی‌کند. اگر بیمار بر روی دوزی از ترامادول دچار آپنه شود برای رفع آن می‌توان از آمپول نالوکسان استفاده کرد و برای کاهش هوشیاری که با تنفس بیمار مداخله ندارد بهتر است که نالوکسان مصرف نشود.

 

روش های ترک ترامادول

یکی از مهمترین مشکلات در ترک اعتیاد این است که فرد قبول کند اعتیاد دارد و سوءتفاهم درباره اعتیاد را رها کند. متاسفانه به علت باورهای نادرست در مورد اعتیاد و مواد مخدر خیلی از افراد جامعه اعتیاد به داروهایی همچون ترامادول را قبول نمی‌کنند یا بسیار سطحی آن را به حساب می آورند. نکته دیگر در ترک این ماده مخدر مدت زمان و میزان مصرف دارو می باشد هر چقدر مدت زمان این دارو طولانی تر باشد سخت تر ترک می شود. با توجه به تغییراتی که مصرف بلند مدت مواد مخدر ساختارهای مغزی ایجاد می کند انتظار این را نداشته باشد که ترک اعتیاد به سرعت انجام شود. برای ترک کردن ترامادول چند راه وجود دارد که بعضی از آنها شامل موارد زیر می شوند.

1-کم کردن تدریجی میزان مصرف

در این حالت میزان استفاده از ترامادول به صورت تدریجی کم می گردد تا در نهایت به کمترین مقدار مصرف ممکن برسد و فرد آمادگی قطع آن را پیدا کند. توجه کنید که این مراحل نیاز است زیر نظر متخصصین انجام شود. مثلاً فرد میزان مصرف خود را در بازه زمانی معینی تدریج کم می کند و وقتی که به کمترین میزان آن رسید مدت زمان بیشتری را صرف کاهش دوز می کند. این روش نیازی به بستری ندارد اما تمام مراحل آن زیر نظر پزشکان انجام می شود تا عارضه های ناشی از ترک به حداقل ممکن برسد.

2-سم زدایی و درمان اعتیاد به ترامادول

در روند سم زدایی زیر نظر متخصص س انجام میشود سوم به تدریج از بدن فرد مصرف کننده خارج شده و بعد از آن می تواند درمان اعتیاد را آغاز کند که شامل دو مرحله و روش دارو درمانی روانی و روان درمانی میباشد. قبل از آغاز درمان از افراد آزمایش خون می گیرد تا درمانگر از بقیه مشکلات او مطمئن شود. سم زدایی به دو حالت سم زدایی سریع و فوق سریع انجام می‌شود که افراد با توجه به شرایطشان یکی از آنها را انتخاب می‌کنند. برای ترک ترامادول معمولاً متخصصان داروهای ضد اضطراب آرامبخش برای ماهیچه و التهاب و غیر استروئیدی را تجویز می‌کنند. دارو هایی که بدون عارضه های جانبی به ترک اعتیاد کمک می کنند.

3-روان درمانی ترک ترامادول

روان درمانی نیاز است که تحت نظر روانشناس یا روانپزشک انجام شود نتیجه بیشتری بدهد. برگزاری جلسات درمان می تواند با حضور خود فرد یا همراه با خانواده و همسر و فرزندانش باشد. روش‌های مختلفی برای درمان وجود دارد که با توجه به شرایط هر کسی متفاوت است. رفتار درمانی شناختی بر الگوهای منفی که سبب ایجاد اعتیاد شده‌اند تمرکز می‌کند. همچنین به آنها کمک می‌شود تا در برابر میل به مصرف مجدد مواد غلبه کنند. روان درمانی ممکن است در هفته های اول فشرده ولی به مرور زمان و با پیشرفت فرد جلسات کمتر می شود.

4-مدت زمان ترک ترامادول

معمولاً درمان های بستری بین ۱۰ تا ۱۴ روز طول می کشد هر چند بازه زمانی درمان می‌تواند با توجه به شرایط هر فردی تا ۲۰ روز هم به طول بیانجامد. تحقیقات نشان داده است که دوره های درمان های بلند مدت بهترین روش برای پیشگیری از بازگشت به اعتیاد است. در طول فرایند بازپروری بیمار می تواند مهارت های جلوگیری از اعتیاد و سوء مصرف را یاد بگیرد.

مکانیسم های مثبت برای تعامل با عوامل اضطراب زا را بیاموزد و شرایط مختلف را بشناسد تا از برگشت اعتیاد پیشگیری کند. همچنین می تواند یک گروه حمایتی از دوستان هوشیار تشکیل دهد و به یک بینش جدید از ریشه اعتیاد برسد. علاوه بر این مشکلات زمینه ای جسمی و حتی روانی که سبب رو آوردن به اعتیاد شده است را شناسایی کند تا راحت تر بتواند درمان را طی کند. برای آشنایی با برنامه پیشگیری از اعتیاد کلیک کنید.

 

چگونه افراد ترامادولی را بشناسیم؟ | سخن آخر

همانطور که متوجه شدید ترامادول مانند سایر مواد مخدر اعتیاد آور است و عوارض جسمانی و روانی زیادی به همراه می‌آورد. بنابراین نباید از آن خودسرانه استفاده کرد. روش های متنوعی برای ترک اعتیاد به ترامادول وجود دارد. این را بدانید که ترک هر نوع ماده مخدری نیاز به همت و انگیزه بالای فرد دارد. گاهی اوقات شرایط روحی و روانی که بیمار در حین فرایند تجربه می کند باعث برگشت دوباره آن به سمت مواد می شود. بنابراین توصیه می‌شود در کنار سایر روش های درمانی برای ترک از مشاوره روانشناسی کمک بگیرید.