دیازپام | اثرات و عوارض قرص دیازپام

قرص دیازپام با نام تجاری والیوم از داروهای ضد اضطرابی است که عمدتا برای درمان اضطراب، اختلالات خواب و حملات پانیک تجویز می‌شود. این دارو بسیار اعتیادآور بوده و مصرف خودسرانه و خارج از تجویز پزشک می‌تواند وابستگی دارویی ایجاد کند (برای اطلاع از سایر داروهای اعتیاد آور کلیک کنید). آنچه که درباره مصرف این دارو اهمیت دارد این است که میزان و نحوه مصرف آن حتما باید زیر نظر پزشک انجام گیرد. ما در این مقاله قصد داریم به توضیحات بیشتری درباره داروی دیازپام بپردازیم. پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

قرص دیازپام یا والیوم

دیازپام با نام تجاری والیوم داروی مسکن و خواب آوری است که برای درمان اضطراب، اختلالات خواب و حملات پانیک تجویز می‌شود. این دارو از خانواده بنزودیازپین‌ها می‌باشد که به طور کلی در درمان اضطراب موثر هستند. همچنین به عنوان داروی پیشگیری از تشنج و حملات صرع، شل کننده عضلات و ماهیچه‌ها و درمان انقباض عضلانی استفاده می‌شود. برای آگاهی بیشتر در زمینه اختلالات اضطرابی ، اختلالات خواب و حملات پانیک کلیک کنید.

مکانیسم اثر قرص دیازپام

دیازپام مثل بقیه بنزودیازپین‌ها عمل می‌کند و تقریبا ساختار شیمیایی مشابهی با سایر داروهای این دسته دارد. والیوم باعث افزایش فعالیت گابا می‌شود. گابا یک انتقال دهنده عصبی است که اگر مقدار آن کاهش پیدا کند، بدن در یک حالت هیجانی قرار می‌گیرد و موجب اضطراب، انقباض عضلانی یا تشنج می‌شود. این دارو با افزایش میزان گابا، اضطراب شما را کاهش داده و عضلات شما را آرام می‌کند.

شیوه مصرف و تجویز

دیازپام به صورت قرص، محلول و کنسانتره (مایع) برای مصرف خوراکی عرضه می شود. معمولاً 1 تا 4 بار در روز مصرف می شود و ممکن است با غذا یا بدون غذا تجویز شود. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد. دیازپام را دقیقا طبق دستور مصرف کنید.

کنسانتره دیازپام با یک قطره چکان مشخص شده برای اندازه گیری دوز ارائه می شود. از داروساز خود بخواهید نحوه استفاده از قطره چکان را به شما نشان دهد. کنسانتره را درست قبل از مصرف در آب، آبمیوه یا نوشابه های گازدار رقیق کنید. مخلوط را به آرامی به مدت چند ثانیه هم بزنید. بلافاصله کل مخلوط را سر بکشید. آن را برای استفاده در آینده ذخیره نکنید. اگر چندین دوز در روز مصرف می کنید و یک نوبت را فراموش کردید، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید و برنامه دوز منظم خود را ادامه دهید. برای جبران نوبت فراموش شده دو دوز مصرف نکنید.

اگر دیازپام را همراه با سایر داروها برای کنترل تشنج مصرف می کنید، بدون مشورت با پزشک، مصرف دیازپام را قطع نکنید. حتی اگر عوارض جانبی مانند تغییرات غیرعادی در رفتار یا خلق و خوی خود را تجربه کنید. اگر به طور ناگهانی مصرف دیازپام را قطع کنید، ممکن است تشنج شما بدتر شود. پزشک احتمالاً دوز شما را به تدریج کاهش خواهد داد.

عوارض جانبی قرص دیازپام

قرص دیازپام می‌تواند فعالیت مغز را کاهش دهد و با قضاوت، تفکر و مهارت‌های حرکتی تداخل پیدا کند. والیوم نباید با الکل یا داروهایی که فعالیت مغز را کاهش می‌دهد مصرف شود. شایع‌ترین عارضه والیوم نیز مانند سایر داروهای هم خانواده اش، خواب آلودگی است. پس نباید بعد از مصرف آن رانندگی کنید یا با ماشین آلاتی که نیاز به تمرکز و توجه دارند کار کنید. برخی دیگر از عوارض دیازپام شامل موارد زیر است.

• خستگی و ضعف روانی
• ضعف جسمانی و عضلانی
• ناتوانی در حرکات عضلانی
• سردرد
• لرزش
• سرگیجه
• خشکی دهان یا ترشح بیش از حد بزاق
• حالت تهوع
• یبوست

اگر این علائم خفیف بود ممکن است طی چند روز از بین بروند، اما اگر شدید و ماندگار شدند باید با پزشک خود صحبت کنید.

برای شناخت بیشتر در زمینه درمان اضطراب کلیک کنید.

 

تداخل دارویی دیازپام

برخی داروهای دیگری که مصرف می‌کنید ممکن است با دیازپام در بدن شما واکنش‌های منفی به وجود بیاورد. لازم است با مشورت پزشک از بروز آن‌ها پیشگیری کنید. برخی از این داروها و تداخلات دارویی شامل موارد زیر است.

والیوم و داروهای سرکوب کننده اسید

این داروها جذب والیوم را برای بدن سخت می‌کند و ممکن است در صورت مصرف آن‌ها، دز کافی از دیازپام به بدن شما نرسد. داروهای مثل رانیتیدین، پنتوپرازول، اومپرازول و فاموتیدین از این دسته هستند.

داروهای آلرژی و سرماخوردگی

مصرف همزمان والیوم با داروهای ضد حساسیت یا سرما خوردگی، خطر ابتلا به خواب آلودگی شدید را افزایش می‌دهد. همچنین می‌تواند تنفس را کاهش دهد یا متوقف کند. این داروها شامل دیفن هیدرامین، کلرفنیرامین، پرومتازین، هیدروکسیزین و... هستند.

داروهای ضد افسردگی

مصرف برخی از داروهای ضد افسردگی با والیوم، تقریبا اثر مشابهی با داروهای ضد حساسیت دارد و باعث خواب آلودگی، کرختی و اختلالات تنفسی می‌شود. این داروها شامل  آمیتریپ تیلین، نوتریپ تیلین، دوکسپین، میرتازاپین و ترازودون هستند.

برای آگاهی بیشتر در زمینه داروهای ضدافسردگی کلیک کنید.

والیوم و داروهای ضد قارچ

این داروها ترشح آنزیم‌هایی که دیازپام را تجزیه می‌کند را متوقف می‌کند. در نتیجه سطح دیازپام را در بدن شما افزایش می دهد و خطر عوارض دارو بیشتر می‌شود. داروهایی مثل کتوکونازول، فلوکونازول، ایتراکونازول از این دسته هستند.

والیوم و داروهای ضد روانپریشی

مصرف داروهای آنتی سایکوتیک خاص با والیوم خطری مشابه با داروهای ضد افسردگی دارد. داروهایی مثل هالوپریدول، کلروپرومازین، کلوزاپین، ریسپریدون از این دسته می‌باشند.

والیوم و داروهای اضطراب

مصرف همزمان دیازپام با داروهای هم خانواده خود مثل آلپرازولام، کلونازپام و لورازپام اثرات عوارض جانبی دیازپام را تشدید می‌کند. همچنین مصرف داروهایی که برای درمان اختلالات حرکتی، داروهای ضد تشنج، داروهای مسکن مثل مورفین و کدئین، داروهای خواب مثل زولپیدوم می‌تواند با مصرف والیوم تداخل ایجاد کند. برای پیشگیری از هرگونه تداخل دارویی حتما با دقت تمام داروهای مصرفی خود را با پزشک در جریان بگذارید.

برای آشنایی بیشتر در زمینه داروهای ضد اضطراب کلیک کنید.

نشانه‌های مسمومیت با قرص دیازپام

دیازپام مانند تمام داروها در صورت مصرف بیش از تجویز پزشک، مسمومیت دارویی ایجاد می‌کند. برخی از عوارض مسمومیت دارویی دیازپام شامل موارد زیر است.

• سردرگمی و گیجی
• تکلم جویده جویده
• بی‌تعادلی هنگام حرکت
• خواب آلودگی
• تنگی نفس
• ضعف در رفلکس‌های بدنی

علائم ترک ناگهانی دیازپام

داروهای ضد اضطراب معمولا طول مصرف کوتاهی دارند و ترک آن اثرات منفی زیادی نخواهد داشت اما در صورت مصرف طولانی مدت به دلیل ایجاد وابستگی، ترک ناگهانی آن نیز بسیار مضر است. دیازپام نیز در اثر مصرف طولانی مدت ممکن است باعث وابستگی فیزیکی شود(شرایطی که در آن علائم فیزیکی ناخوشایند در صورت قطع ناگهانی دارو یا مصرف آن در دوزهای کمتر رخ می دهد)، به خصوص اگر آن را برای چند روز تا چند هفته مصرف کنید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را قطع نکنید یا دوزهای کمتری را در دستور مصرف قرار ندهید.

قطع ناگهانی دیازپام می تواند وضعیت شما را بدتر کند و باعث علائم ترک شود که ممکن است چند هفته تا بیش از 12 ماه ادامه داشته باشد. پزشک احتمالاً دوز دیازپام شما را به تدریج کاهش خواهد داد. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر با پزشک خود تماس بگیرید یا تحت درمان فوری پزشکی قرار بگیرید: حرکات غیر معمول. صدای زنگ در گوش؛ اضطراب؛ مشکلات حافظه؛ تکان دادن بدن؛ انقباض عضلانی؛ تغییرات در سلامت روان؛ افسردگی؛ احساس سوزش یا گزگز وزش در دست ها، بازوها، پاها؛ دیدن یا شنیدن چیزهایی که دیگران نمی بینند یا نمی شنوند. افکار آسیب رسان یا کشتن خود و دیگران؛ هیجان بیش از حد؛ یا از دست دادن ارتباط با واقعیت. برای ترک والیوم لازم است که با برنامه دقیق پزشک خود پیش بروید. برخی از اثرات ترک ناگهانی دیازپام شامل موارد زیر است.

• اضطراب
• تحریک پذیری
• بی‌خوابی
• پرشنوایی
• تهوع
• اشکال تمرکز
• مسخ شخصیت
• دلیریوم
• تشنج

به علت خطرات ناشی از ترک خودسرانه برای کاهش دز دیازپام با یک متخصص و یا مشاوره ترک اعتیاد موضوع را در میان بگذارید. مشاوره کنترل استرس نیز برای کامل کردن درمان لازم و ضروری است. 

برای اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره کنترل استرس کلیک کنید.

سوالات متداول

استفاده از داروی دیازپام در دوران بارداری باید به چه شکل باشد؟ 

در دوران بارداری بدون مشورت با پزشک مصرف دیازپام را شروع یا متوقف نکنید. دیازپام ممکن است به نوزاد آسیب بزند. بنابراین اگر در حال مصرف داروی دیازپام هستید و باردار شده‌اید حتما بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. 

میزان مصرف دارو به چه شکلی تعیین می‌شود؟

دوز دارو براساس وضعیت پزشکی، سن و پاسخ به درمان تعیین می‌گردد. دوز دارو را خودسرانه و یا دفعات مصرف این دارو را بیشتر از مقداری که تجویز شده است، افزایش ندهید. مصرف دارو و میزان دوز آن باید زیر نظر پزشک انجام گیرد.