مصرف مزمن ترامادول و قرص ب2 و عوارض آن

نویسنده : دکتر فرزاد طباطبایی

ترامادول دارویی برای تسکین دردهای متوسط تا شدید است و برای کاهش درد ناشی از ترک استفاده می شود. مصرف مزمن ترامادول و قرص ب2 عوارض نه تنها باعث کاهش درد نمی شود. در واقع ترکیب این دو دارو می تواند منجر به ایجاد علائم ترک در فرد گردد. برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.

ترامادول چیست؟

ترامادول یک داروی خوراکی است که برای کمک به تسکین درد مداوم متوسط تا متوسط شدید استفاده می شود. این قرص شبیه داروهای ضد درد اپیوئیدی (مواد مخدر) است. در مغز کار می کند تا احساس و واکنش بدن شما به درد را تغییر دهد. ترامادول یک داروی خوراکی تسکین دهنده درد شبه مخدر است که به عنوان درمانی برای دردهای متوسط تا شدید در بزرگسالان استفاده می شود. فرمول قرص با رهش طولانی مدت این دارو برای درمان دردهای مزمن متوسط تا شدید زمانی که نیاز به درمان شبانه روزی باشد استفاده می شود.این دارو باید توسط پزشک تجویز شود و فقط با نسخه در دسترس است.بیمارانی که این دارو را مصرف می کنند باید پزشک خود را در مورد مشکلات ناشی از استفاده از این دارو و هر گونه عوارض جانبی غیر معمول یا علائم یا عوارض جانبی دردسرساز آگاه کنند.خطر اعتیاد به اکثر داروهای اعتیادآور معمولاً زیاد است. با این حال، خطر اعتیاد به ترامادول زیاد نیست.

1-نحوه مصرف

این دارو را به صورت خوراکی با یک لیوان پر آب مصرف کنید. دستورالعمل روی برچسب نسخه را دنبال کنید. می توانید قرص ترامادول را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. اگر معده شما را ناراحت می کند، آن را با غذا مصرف کنید. داروهای خود را بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید. در مورد استفاده از این دارو در کودکان با تیم مراقبت خود صحبت کنید. مراقب های ویژه ممکن است لازم شود.اگر فکر می کنید بیش از حد از این دارو مصرف کرده اید، فوراً با مرکز کنترل مسمومیت یا اورژانس تماس بگیرید. این دارو فقط برای شما است. این دارو را با دیگران به اشتراک نگذارید.

2-مصرف مزمن ترامادول و قرص ب2 |عوارض جانبی ترامادول

عوارض جانبی که باید در اسرع وقت به تیم مراقبت خود گزارش دهید:

واکنش های آلرژیک:بثورات پوستی، خارش، کهیر، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو
افسردگی تنفسی: تنفس آهسته یا کم عمق، تنگی نفس، احساس ضعف، سرگیجه، گیجی، مشکل در بیدار ماندن
عملکرد پایین غده آدرنال: تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، ضعف یا خستگی غیر معمول، سرگیجه
قند خون پایین (هیپوگلیسمی): لرزش، اضطراب، تعریق، پوست سرد یا لطیف، گیجی، سرگیجه، ضربان قلب سریع
سطح سدیم پایین:ضعف عضلانی، خستگی، سرگیجه، سردرد، گیجی
قرمزی، تاول، شل شدن پوست، از جمله داخل دهان
تشنج
فشار خون پایین: سرگیجه، احساس ضعف یا سبکی سر، تاری دید

عوارض جانبی که معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند اما در صورت ادامه یا آزاردهنده بودن به تیم مراقبت خود گزارش دهید عبارتند از یبوست،سرگیجه،خواب آلودگی،دهان خشک،سردرد،حالت تهوع،استفراغ.

3-تداخلات دارویی

این دارو همچنین ممکن است با موارد زیر تداخل داشته باشد:

الکل
آنتی هیستامین برای آلرژی، سرفه و سرماخوردگی
آتروپین
آنتی بیوتیک های خاصی مانند اریترومایسین، کلاریترومایسین، ریفامپین
برخی از داروهای ضد ویروسی برای HIV یا هپاتیت
داروهای خاص برای اضطراب یا خواب
داروهای خاص برای مشکلات مثانه مانند اکسی بوتینین، تولترودین
برخی از داروهای ضد افسردگی مانند آمی تریپتیلین، بوپروپیون، فلوکستین، پاروکستین، سرترالین
داروهای خاص برای عفونت های قارچی مانند کتوکونازول، ایتراکونازول یا پوزاکونازول
دیورتیک ها
داروهایی برای سردرد میگرنی مانند آلموتریپتان، التریپتان، فرواتریپتان، ناراتریپتان، ریزاتریپتان، سوماتریپتان، زولمیتریپتان
داروهای خاص برای تشنج مانند کاربامازپین، فنوباربیتال، پریمیدون
قرص های مختص مشکلات معده مانند دی سیکلومین، هیوسیامین
داروهای خاص برای بیماری مسافرت مانند اسکوپولامین
بیماری پارکینسون مانند بنزتروپین، تری هگزی فنیدیل
دیگوکسین
داروهای بیهوشی عمومی مانند هالوتان، ایزوفلوران، متوکسی فلوران، پروپوفول
ایپراتروپیوم
داروهایی که عضلات را برای جراحی شل می کنند
سایر داروهای مخدر برای درد
فنوتیازین ها مانند کلرپرومازین، مزوریدازین، پروکلروپرازین، تیوریدازین
کینیدین
وارفارین

این فهرست ممکن است تمام تعاملات ممکن را توصیف نکند. فهرستی از تمام داروها، گیاهان دارویی، داروهای بدون نسخه یا مکمل های غذایی که استفاده می کنید به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بدهید. همچنین اگر سیگار می‌کشید، مشروبات الکلی می‌نوشید یا از مواد غیرقانونی استفاده می‌کنید، به آنها بگویید. بعضی آیتم ها ممکن است با داروی شما تداخل داشته باشند. همچنین درمورد بهترین مشروبات الکلی بخوانید.

قرص ب2 یا بوپرنورفین

این دارو به عنوان جایگزینی در درمان وابستگی به هروئین و متادون مصرف می شود. به عبارت دیگر قرص ب 2 به عنوان جایگزین برای درمان وابستگی به هروئین است. این روش به عنوان دارو درمانی شناخته می شود. دارودرمانی علاوه بر بهبود علائم به تثبیت زندگی افراد وابسته به هروئین و سایر مواد افیونی و کاهش مضرات ناشی از مصرف مواد کمک می کند. دارودرمانی بوپرنورفین می تواند برای موارد زیر استفاده شود:

به افراد کمک کنید تا با ترک هروئین و متادون کنار بیایند
کاهش نیاز به استفاده از هروئین این به عنوان نگهداری بوپرنورفین شناخته می شود
درمان درد شدید.

پزشک شما نحوه تجویز قرص ب2 را توضیح خواهد داد. هنگام مصرف این دارو حتماً از دستورات پزشک خود پیروی کنید. در زیر دوزهای رایج استفاده می شود، اما همیشه دوز تجویز شده توسط پزشک را دنبال کنید.

1-مصرف مزمن ترامادول و قرص ب2 |اشکال مختلف بوپرنورفین

پچ های ترانس درمال با رهش طولانی چسب های ترانس درمال بوپرنورفین روی پوست شما اعمال می شود. اینها در چندین قدرت مختلف موجود هستند. پزشک شما قدرت پچ را که برای شما مناسب است توصیه می کند. این بستگی به این دارد که آیا در گذشته مواد افیونی مصرف کرده اید یا خیر.
محلول برای تزریق. تزریق بوپرنورفین توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی انجام می شود. اینها را می توان به صورت تزریق در عضله یا تزریق در ورید که به آرامی در مدت 2 دقیقه انجام می شود، انجام داد.
قرص های زیر زبانی قرص های زیر زبانی قرص هایی هستند که زیر زبان شما حل می شوند. اینها در مقادیر 2 میلی گرم (میلی گرم) و 8 میلی گرم هستند. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه مواد مخدر سستی زا کلیک کنید.

قبل از شروع بوپرنورفین، مهم است که مصرف سایر مواد افیونی را متوقف کنید. انجام این کار به شما کمک می کند تا از مصرف بیش از حد مواد افیونی جلوگیری کنید. اما حتما این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. بدون مشورت با پزشک خود، مصرف هیچ دارویی را شروع یا قطع نکنید.

2-عوارض جانبی بوپرنورفین

بوپرنورفین می تواند عوارض جانبی خفیف یا جدی ایجاد کند. لیست زیر حاوی برخی از عوارض جانبی کلیدی است که ممکن است در هنگام مصرف بوپرنورفین رخ دهد. این لیست ها همه عوارض جانبی احتمالی را شامل نمی شود. عوارض جانبی رایج ممکن است شامل یبوست، حالت تهوع، استفراغ، سردرد، افزایش تعریق، اختلالات خواب (بی خوابی)، یا درد در هر نقطه از بدن شما است. اما در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک مانند کهیر، تنفس دشوار، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو با پزشک خود تماس بگیرید. داروهای مخدر می تواند تنفس شما را کند یا متوقف کند و به ندرت ممکن است مرگ رخ دهد. فردی که از شما مراقبت می کند باید نالوکسان بدهد و یا اگر تنفس آهسته همراه با مکث های طولانی دارید، لب های آبی رنگ دارید یا اگر به سختی از خواب بیدار می شوید، به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید. اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

هر گونه مشکل در دندان ها یا لثه ها
در صورت داشتن علائم سندرم سروتونین مانند: بیقراری، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفتی عضلات، پرش، از دست دادن هماهنگی، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
تنفس پر سر و صدا، آه کشیدن، تنفس کم عمق، تنفسی که در طول خواب متوقف می شود
مشکلات تفکر، تاری دید، گفتار نامفهوم، احساس سبکی سر، مانند ممکن است بیهوش شوید
درد قفسه سینه، مشکل در تنفس، ضربان قلب آهسته یا نبض ضعیف
علائم ترک اعتیاد به مواد افیونی: لرز، برآمدگی غاز، افزایش تعریق، احساس گرما یا سرما، آبریزش بینی، آبریزش چشم، اسهال، درد عضلانی
سطوح پایین کورتیزول: استفراغ، سرگیجه، بدتر شدن خستگی یا ضعف
مشکلات کبدی:حالت تهوع، درد بالای معده، خارش، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع خاک رس، یرقان (زرد شدن پوست یا چشم).

مصرف مزمن ترامادول و قرص ب2

تداخلات دارویی یکی از علل اصلی عوارض و مرگ و میر است. متادون و بوپرنورفین اغلب برای درمان اعتیاد به مواد افیونی تجویز می شوند. بیمارانی که نیاز به درمان با این داروها دارند، اغلب دارای بیماری های پزشکی و روانی همزمان هستند که نیاز به درمان دارویی دارند. سوء مصرف مواد غیرمجاز نیز در افراد معتاد به مواد افیونی رایج است. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید. برخی از افراد از خود می پرسند آیا می توانید ترامادول را برای درد در حین استفاده از قرص ب2 مصرف کنید؟ این واقعیت‌های بالینی بیماران تحت درمان با متادون و بوپرنورفین را در معرض خطر تداخلات دارویی بالقوه سمی قرار می‌دهد.در بیشتر موارد، سوباکسون و ترامادول نباید با هم مصرف شوند، زیرا این دو دارو اثرات متقابل عمده ای دارند. یک تداخل ترامادول با قرص ب2 رخ می دهد زیرا بوپرنورفین، داروی فعال در قرص ب2، به عنوان یک آگونیست نسبی مواد افیونی عمل می کند. این بدان معنی است که گیرنده های مشابه داروهای مخدر مانند هیدروکودون را فعال می کند، البته به میزان کمتر. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه درمان اعتیاد به مواد مخدر کلیک کنید. قرص ب2 حاوی دارویی به نام نالوکسون است که افراد را از استفاده نادرست از مواد افیونی منصرف می کند، زیرا نالوکسان گیرنده های مواد افیونی را مسدود می کند و همچنین می تواند مواد افیونی را از بین ببرد. به دلیل نحوه عملکرد قرص ب2 ، ترکیب ترامادول با قرص ب2 در واقع می تواند منجر به علائم ترک شود، زیرا نالوکسان می تواند ترامادول را از گیرنده های مواد افیونی حذف کند. نالوکسان همچنین می تواند اثرات ترامادول را مسدود کرده و آن را برای درمان درد کاهش دهد.

1-خطرات مصرف همزمان سوباکسون و ترامادول

خطر اولیه هنگام مصرف ترامادول با سوباکسون، تجربه علائم ترک است. این امر به ویژه اگر فردی برای مدت طولانی ترامادول مصرف کرده باشد، محتمل است. اگر به تازگی ترامادول را شروع کرده‌اید، مصرف آن در کنار سوباکسون می‌تواند اثربخشی ترامادول را کاهش داده و منجر به تسکین ناکافی درد شود. برای بیمارانی که قرص ب 2 مصرف می کنند، بهتر است در مورد داروهای مسکن جایگزین مانند ایبوپروفن با پزشک مشورت کنند. علاوه بر این، هنگام مخلوط کردن ترامادول یا هر مخدر دیگر با قرص ب2، به احتمال زیاد اثرات آن را احساس نخواهید کرد. سابوتکس سرعت اتصال بالاتری نسبت به ترامادول دارد و گیرنده های اپیوئیدی در مغز را اشغال می کند. همچنین درمورد ترک اعتیاد به ب 2 بخوانید.

2-چه مدت قرص ب2 مواد افیونی را مسدود می کند؟

برای درک اینکه چه مدت قرص ب 2 مواد افیونی مانند ترامادول را مسدود می کند، مهم است که در مورد نیمه عمر این دارو یاد بگیرید. نیمه عمر دارو مدت زمانی است که طول می کشد تا نیمی از دارو از بدن خارج شود. در حالی که نیمه عمر دارو می تواند بسته به سلامت و متابولیسم فرد متفاوت باشد، نیمه عمر بوپرنورفین حدود 38 ساعت است، اما می تواند تا 70 ساعت که تقریباً سه روز است، طول بکشد. نالوکسون، ماده غیرفعال در قرص ب2 ، نیمه عمر کوتاه تری دارد که حدود 60 دقیقه است. نالوکسون فقط برای مدت کوتاهی فعال است، بنابراین توانایی آن در کمک به فرد برای ترک ترامادول ممکن است تنها چند ساعت طول بکشد. از سوی دیگر، بوپرنورفین همچنین می تواند ترامادول را از فعال کردن گیرنده های مواد افیونی مسدود کند. اگر فردی به طور مداوم از سوباکسون استفاده می کند، بوپرنورفین احتمالاً به طور مداوم ترامادول را مسدود می کند، حداقل تا حدی که ترامادول به اندازه مورد نظر مؤثر نباشد. برای کسب آگاهی بیشتر در زمینه مصرف مزمن ترامادول و قرص ب2 از مشاوره روانشناسی مشورت بخواهید.